ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଅପ-ରାଧୀ ଏକ ଗୁରୁ-ତର ଅପ-ରାଧ କରେ, ସେ ନିଜକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ କିଛିବି କରିପାରେ। ସେ ଖସିଯିବାକୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଚେଷ୍ଟା କରେ। କିନ୍ତୁ ଅପ-ରାଧୀ ଯେତେ ଚତୁର ହୁଅନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି, ଅପ-ରାଧ କରିବାବେଳେ ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କିଛି ପ୍ରମାଣ ଛାଡିଦେଇ ଥାଏ। ତାର ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଭୁଲ ତାଙ୍କୁ ଜେଲ୍ ପଠାଇ ଦିଏ।
ଦିଲ୍ଲୀର ଡ-ବଲ ହ-ତ୍ୟା ମାମ-ଲାରେ ମଧ୍ୟ ସମାନ ଘ-ଟଣା ଘ-ଟିଥିଲା ଯେଉଁଠାରେ ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ପ୍ରଥମେ ଚୁପଚାପ୍ ଦୁଇଟି ହ-ତ୍ୟା କଲା ଏବଂ ପରେ ଡକା-ୟତି କଲା। କିନ୍ତୁ ତାର ଗୋଟିଏ ଭୁଲ ତାଙ୍କୁ ଜୀବନର ଶେଷ ଆଡକୁ ନେଇଗଲା। ଡ-ବଲ୍ ହତ୍ୟାର ଏହି ପଜଲ୍କୁ ପୋ-ଲିସ୍ କିପରି ସମାଧାନ କଲା ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା।
ଦିଲ୍ଲୀର ସ୍ୱାଗତ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଦୁଇ ଭାଇ ଚାରି ଦିନ ଛୁଟି ନେବା ପରେ ମଙ୍ଗଳବାର, ଅଗଷ୍ଟ ୧୬ ରେ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରିଲେ, ଘରେ ଦୁନିଆର ସବୁଠାରୁ ଭ-ୟଭୀ-ତ ଦୃ-ଶ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା। ଯେହେତୁ ଏହା ଏକ ବର୍ଦ୍ଧିତ ସପ୍ତାହ ଶେଷ ଥିଲା, ଶନିବାର ଏବଂ ରବିବାର ୧୫ ଅଗଷ୍ଟ ସୋମବାର ଦିନ ଛୁଟି ହୋଇଥିବାରୁ ଉଭୟ ଭାଇ ଯାତ୍ରା ଘରକୁ ଯିବାକୁ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସ୍କ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ୧୫ ବର୍ଷିୟ ସାର୍ଥକ ଛୁଟିଦିନ ପରେ ଘରକୁ ଫେରିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ଦୁନିଆ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିଲା।
ସକାଳ ପ୍ରାୟ ଚାରିଟା ହେଇଥିଲା ଦୁଇ ଭାଇ ପ୍ରଥମେ କଲ୍ ବେଲ୍ ବଜାଇଲେ, ଅନେକ ଥର କବାଟ ବାଡେଇଲେ। କିନ୍ତୁ ଘରେ କେହି କବାଟ ଖୋଲିଲେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ଭିତରୁ କୌଣସି ଶବ୍ଦ ଆସିଲା ନାହିଁ। ସେଥିପାଇଁ ଦୁହେଁ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ବୋଧହୁଏ ସେମାନଙ୍କ ମା ଏବଂ ବୃଦ୍ଧ ଜେଜେମା ଘରେ ଭଲ ଭାବରେ ଶୋଇଛନ୍ତି। ଦୁହେଁ ପାଖରେ ଥିବା ଚାବି ସହିତ ଘରର କବାଟ ଖୋଲିଲେ। କିନ୍ତୁ ଭିତରର ଦୃ-ଶ୍ୟ ଦେଖି ଦୁହେଁ ଥରି ଉଠିଲେ।
ସେମାନଙ୍କର କେ-ଶ ଠିଆ ହେଇଗଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ଚିତ୍କାର କରି ବାହାରକୁ ଆସିଲେ। ଘରେ ଉଭୟ ମା ଓ ଜେଜେମାଙ୍କୁ ହ-ତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା। ମା’ଙ୍କ ର-କ୍ତ ଜୁ-ଡୁବୁ-ଡୁ ଶରୀର ତଳ ମହଲାର ଶୋଇବା ଘରେ ପଡ଼ିଥିବାବେଳେ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ଶରୀର ଉପର ମହଲାରେ ପଡ଼ିଥିଲା। ଘରର ସମସ୍ତ ଜିନିଷ ଛିନ୍ନଛତ୍ର ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା। ଟଙ୍କା ଏବଂ ଅଳଙ୍କାର ପରି ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ମୂଲ୍ୟବାନ ସାମଗ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ନିଖୋଜ ଥିଲା, ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଉଭୟଙ୍କୁ ଲୁ-ଟ୍ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ହ-ତ୍ୟା କରାଯାଇଛି।
ସକାଳେ ଏହି ଅଞ୍ଚଳରେ ଦ୍ୱିଗୁଣ ହ-ତ୍ୟା ଖବର ମଧ୍ୟ ଦିଲ୍ଲୀ ପୋଲି-ସର ଚିନ୍ତା ବଢ଼ାଇ ଦେଲା। ତରବରିଆ ଭାବେ ସ୍ୱାଗତ ପୋ-ଲିସ ଷ୍ଟେ-ସନ ଘଟ-ଣାସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚି ତ-ଦନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କଲା। ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକ ପୋ-ଲିସକୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ନିଜ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ଛୁଟିଦିନ ପାଇଁ ଅଗଷ୍ଟ ୧୨ ରେ ହରିଦ୍ୱାର ଏବଂ ଋଷିକେଶ ଯାଇଥିଲେ। ଉଭୟ ଭାଇଙ୍କର ପୂଜାପାଠ ସାମଗ୍ରୀର ବ୍ୟବସାୟ ଅଛି ଏବଂ ଦିଲ୍ଲୀର ଚାନ୍ଦନୀ ଚକ୍ ରେ ସେମାନଙ୍କର ଏକ ଦୋକାନ ମଧ୍ୟ ଅଛି। ସେ ୱେଲ୍ଲକମ୍ କ୍ଷେତ୍ରର ସୁଭାଷ ପାର୍କର ୧୨ ନମ୍ବର ରାସ୍ତାରେ ରହୁଛନ୍ତି। ଘରର ଜିନିଷପତ୍ରକୁ ହ-ତ୍ୟା ପଛରେ ଲୁ-ଟ୍ କରୁଥିବା ସୂଚାଇ ମିଲୁଛି। ଉଭୟ ଭାଇ ଏହି ଘ-ଟଣା ପଛରେ କାହାକୁ ସ-ନ୍ଦେହ କରୁନଥିଲେ।
ପଚରାଉଚରା ବେଳେ ଉଭୟ ଭାଇ ନିଜ ପଡ଼ୋଶୀରେ ରହୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଯୁବକ ହର୍ଷିତଙ୍କ ନାମ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯେ ହର୍ଷିତ ସେମାନଙ୍କର ପୁରୁଣା ବନ୍ଧୁ ଏବଂ ଛୁଟିରେ ଯିବାବେଳେ ସେ କେବଳ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟରେ କହି ଥିଲେ।ଏହା ସହିତ ସେ ଚାନ୍ଦନୀ ଚକ୍ ରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ତାଙ୍କ ଦୋକାନର ଯତ୍ନ ନେବାକୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ।
ବର୍ତ୍ତମାନ ପୋ-ଲିସ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ପଚ-ରାଉ-ଚରା ଆରମ୍ଭ କରିଛି, କିନ୍ତୁ ସେ ନି-ର୍ଦ୍ଦୋଷ ଭାବରେ ଉତ୍ତର ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ଘରେ ଡକା-ୟତି ବିଷୟରେ କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ମା ଏବଂ ବୃଦ୍ଧ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ହ-ତ୍ୟା ବିଷୟରେ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି। ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କହିଥିଲେ ଯେ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ସେ ଉଭୟ ଭାଇଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଦୁଇଥର ସେମାନଙ୍କ ମା ଏବଂ ଜେଜେମାଙ୍କୁ ଦେଖା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ହ-ତ୍ୟା ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣିନାହାନ୍ତି ବୋଲି କହିଲେ।
ଯେତେବେଳେ ପୋ-ଲିସ ଉଭୟ ମହିଳାଙ୍କ ନି-ତ୍ୟକ-ର୍ମ ବିଷୟରେ ଜାଣିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା। ସେତେବେଳେ ପୋ-ଲିସ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯେ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ମା ଡଲି ରାୟ ପ୍ରତିଦିନ ଘରୁ କୁକୁରକୁ ବୁଲିବା ପାଇଁ ବାହାରକୁ ନିଅନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ ପରେ କେହି ତାଙ୍କୁ ଘରୁ ବାହାରକୁ ଆସୁଥିବାର ଦେଖି ନଥିଲେ. ବରଂ ପଡୋଶୀମାନେ ପୋଲି-ସକୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଡଲି ରାୟ ହର୍ଷିତଙ୍କ ସହ ଦେଖା କରିଥିଲେ। ଜେଜେମା ଭିମାଲା ଦେବୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ପୋଲିସ ମଧ୍ୟ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିଥିଲା।ଏହା ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯେ ଜେଜେମା ଚାଲିବାରେ ଅସହାୟ ଥିଲେ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ସେ ନିଜ ବୋହୂକୁ ବାରମ୍ବାର ଡାକନ୍ତି। ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ଦିନକୁ ଅତି କମରେ ୧୫ ରୁ ୨୦ ଥର ବୋହୂକୁ ଡାକନ୍ନ୍ତି।
ଯେହେତୁ ପଡୋଶୀମାନେ ଡଲି ରାୟଙ୍କ ସହ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲେ ବୋଲି କହିଲେ ସେଥିପାଇଁ ପୋ-ଲିସ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଫୋନ କରି ପୁନର୍ବାର ପଚ-ରାଉ-ଚରା କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଏକ ଫ୍ଲାଟ ଉତ୍ତର ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ହଁ ସେ ୧୩ ରେ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ଦେଖା କରିଥିଲେ। ରାୟ ତାଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇଥିଲେ। ପୋ-ଲିସ ମଧ୍ୟ ଏହି ସତ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିଲା।
କିନ୍ତୁ ତା’ପରେ ହର୍ଷିତ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇ ନଥିଲେ। ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ ତାରିଖ ରାତିରୁ, ସେ କାହିଁକି ଘରୁ ବାହାରକୁ ଆସି ନଥିଲେ। ମୋବାଇଲ୍ ଫୋନରୁ କଲ୍ ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିଥିଲା ଯେ ହର୍ଷତ ୧୪ ଏବଂ ୧୫ ଅଗଷ୍ଟରେ ଥରେ ମଧ୍ୟ ଉଭୟଙ୍କ ଖବର ନେଇ ନଥିଲେ ।
ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପଚରାଯାଇଥିଲା, କାହିଁକି ଦୁହେଁ ଏତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜ ମା ଏବଂ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲେ ନାହିଁ? କିନ୍ତୁ ଉଭୟ ଭାଇ ଦେଇଥିବା ଉତ୍ତର ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ପୋ-ଲିସକୁ ପ୍ରଥମ ସୂଚନା ଦେଇଛି। ଉଭୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯେହେତୁ ସେମାନେ ନିଜ ବନ୍ଧୁ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ମା ଏବଂ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ଯତ୍ନ ନେବାକୁ କହିବା ପରେ ଯାଇଥିଲେ, ତେଣୁ ସେମାନେ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଏବଂ ହର୍ଷ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର କୁହନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କ ମା ଏବଂ ଜେଜେମା ଖୁସି ଅଛନ୍ତି। ଯେତେବେଳେ କି ହର୍ଷିତ କହୁଥିଲେ ଯେ ସେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ ପରେ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ମା ଏବଂ ଜେଜେମା’ଙ୍କ କୌଣସି ଖବର ନେଇ ନାହାଁନ୍ତି।
ପୋଲିସ୍ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ବହୁତ୍ ଜଲଦି କରିଦେଇ ଥାଆନ୍ତା ହେଲା ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ଘର ପକାରେ ଥିବା ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରା ଖରାପ ଥିଲା। ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ଜାଣିଛି ଥିଲା କି ଏଠାରେ ଥିବା ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରା ଖରାପ? ଏବଂ ଦ୍ୱିତୀୟତଃ ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ଆଗରୁ ଜାଣିଥିଲା କି ଘରର ପୁଅ ଘରେ ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ଦୁଇ ମହିଳା ଘରେ ଏକାକୀ ରହୁଛନ୍ତି? କାରଣ ଏହି ପୁଅମାନଙ୍କ ଘରୁ ଯିବା ପରେ ଉଭୟ ମହିଳାଙ୍କ ହ-ତ୍ୟା ପରେ ପୋ-ଲିସ ମଧ୍ୟ ସ-ନ୍ଦେହ କରିଥିଲା ଯେ ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ଏହି ପରିବାର ବିଷୟରେ ଜାଣି ନାହିଁ।
ଜନସମାଗମ ମଧ୍ୟରେ ଦୁଇଜଣ ମହିଳାଙ୍କୁ ହ-ତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଚିତ୍କାର କେହି ଶୁଣି ନଥିଲେ। ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ମଧ୍ୟ ଘରର କବାଟ ଜବ-ରଦ-ସ୍ତ ଖୋଲି ନଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଘରେ ଥିବା ପୋଷା କୁକୁର ମଧ୍ୟ କୌଣସି ଶବ୍ଦ କରିନଥିଲା।
ବର୍ତ୍ତମାନ ପୋ-ଲିସର ସ-ନ୍ଦେହ ଉଭୟ ଭାଇଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ହର୍ଷିତଙ୍କ ଉପରେ ରହିଥିଲା। କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ତାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖିବା ପୂର୍ବରୁ ଟିକିଏ ଅଧିକ ତ-ଦନ୍ତ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲା। ଅବଶ୍ୟ ହ-ତ୍ୟା ସ୍ଥାନରେ ରାସ୍ତାର ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରା ଖରାପ, କିନ୍ତୁ ହର୍ଷିତଙ୍କ ଘର ବାହାରେ ଲଗାଯାଇଥିବା ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରା ଠିକ୍ ଥିଲା। ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେବେଳେ ପୋ-ଲିସ ଏହି କ୍ୟାମେରାର ଫୁଟେଜ ଦେଖିଲା ସେତେବେଳେ ସତ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଲା। ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ ରାତିରେ ହର୍ଷିତ ତାଙ୍କ ସହିତ କିଛି ସନ୍ଦେହଜନକ ଜିନିଷ ନେଇଥିବାର ନଜର ଆସିଥିଲେ। ଏହି ସମସ୍ତ ସୂତ୍ରକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ପୋ-ଲିସ ତାଙ୍କ ଉପରେ କଟକଣା ଆରମ୍ଭ କଲା।
ହର୍ଷିତ୍ ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ନଥିଲେ ସେ ଜଣେ ବନ୍ଧୁଦ୍ରୋହୀ ଶ-ତ୍ରୁ, ଯିଏ ନିଜ ବନ୍ଧୁ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ମା ଡଲି ରାୟ ଏବଂ ଭିମାଲା ଦେବୀଙ୍କୁ ନିଜ ହାତରେ ହ-ତ୍ୟା କରିଥିଲେ। ହର୍ଷିତଙ୍କ ସେହି ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରାରେ କ-ଏଦ ହୋଇଥିଲା ଯେତେବେଳେ ସେ ଘରୁ ଟଙ୍କା ଓ ଅଳଙ୍କାର ଲୁ-ଟିବା ପରେ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ମା ଏବଂ ଜେଜେମା’ଙ୍କୁ ହ-ତ୍ୟା କରିବା ପରେ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଲୋଭ କେବଳ ହର୍ଷିତଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏହି ଦୁଇଟି ହ-ତ୍ୟାକା-ଣ୍ଡ ଘଟାଇଥିଲା ନା ଏହି ହ-ତ୍ୟା ପଛରେ ଆଉ କିଛି କାହାଣୀ ଅଛି?
ଯେତେବେଳେ ପୋ-ଲିସ ତ-ଦନ୍ତ ଜାରି ରଖିଥିଲା, ହ-ତ୍ୟାକା-ଣ୍ଡର ସତ୍ୟତା ମଧ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଲା, ଯାହା ବିଶ୍ୱାସ କରିବା କଷ୍ଟକର ଥିଲା। ହର୍ଷିତ ଏବଂ ଶଶାଙ୍କଙ୍କ ବନ୍ଧୁତା ପ୍ରାୟ ଦଶ ବର୍ଷ ପୁରୁଣା। ହର୍ଷିତ ପ୍ରାୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଶଶାଙ୍କଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଉଥିଲେ। ଏହି କାରଣରୁ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକ ମଧ୍ୟ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ। ଏପରିକି ଶଶାଙ୍କ ଘରେ ଥିବା କୁକୁର ମଧ୍ୟ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ ଜାଣିଥିଲା। ସୁଧ ଉପରେ ହର୍ଷିତ ମଧ୍ୟ ଶଙ୍କରଙ୍କ ଠାରୁ ୫ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ନେଇଥିଲେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ହର୍ଷିତ ଏହି ଟଙ୍କା ଫେରସ୍ତ କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ନଥିଲେ।
ଯେହେତୁ ଉଭୟ ଭାଇଙ୍କ ସହ ହର୍ଷିତଙ୍କ ବନ୍ଧୁତା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗଭୀର ଥିଲା, ତେଣୁ ଉଭୟ ଭାଇ ହର୍ଷିତଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ଯିବାର ଯୋଜନା ବିଷୟରେ ଜଣାଇଥିଲେ, ମା ଏବଂ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ଯତ୍ନ ନେବାକୁ ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଚର୍ମ ତଳେ ଲୁ-ଚି ରହିଥିବା ହର୍ଷିତ ସେହି ଦିନ ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କ ମା ଏବଂ ଜେଜେମାଙ୍କୁ ଲୁ-ଟିବା ପାଇଁ ଯୋଜନା କଲେ, ଯେଉଁ ଦିନ ଦୁହେଁ ତାଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ଯିବାକୁ କହିଥିଲେ। ହର୍ଷିତ ଏଥିପାଇଁ ଏକ ବଡ ଛୁ-ରୀ କିଣି କିଣିଥିଲେ। ତା’ପରେ ୧୨ ଅଗଷ୍ଟରେ ଉଭୟ ଭାଇ ବାହାରକୁ ଯିବା ମାତ୍ରେ ହର୍ଷତ୍ ଏହାର ସୁଯୋଗ ଦେଖି ପରଦିନ ଉଭୟ ମହିଳାଙ୍କୁ ହ-ତ୍ୟା କରି ଘର ଲୁ-ଟି ନେଲେ।
ପ୍ରକୃତରେ, ହର୍ଷିତ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ମା ଡଲି ରାୟଙ୍କୁ ତକିଆରେ ଗଳା ଦାବି ହ-ତ୍ୟା କରିଥିଲା, ତା’ପରେ ଉପର ମହଲାର କୋଠରୀକୁ ଯାଇ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ସେମିତି ମରି ଦୁହିଁଙ୍କର ଗ-ଳାକା-ଟି ଘରେ ପକେଇ ଦେଇଥିଲା। ଯଦିଓ ଜେଜେମା ଖସିଯିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହି ସଂପ-ର୍କରେ ହର୍ଷିଟଙ୍କ ବେକରେ ତାଙ୍କ ନଖ ଚିହ୍ନ ରହିଯାଇଥିଲା। ଡକା-ୟତି ପରେ ହର୍ଷିତ ସବୁ ଟଙ୍କା ଅଳଙ୍କାର ଚୋ-ରି କରି ସେଠାରୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ। ବାଟରେ ସେ ଟେରାସର କବାଟ ଖୋଲିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ, ତେଣୁ ପୋ-ଲିସ ଅନୁଭବ କଲା ଯେ ହ-ତ୍ୟାକା-ରୀ ଛାତ ଦେଇ ଆସି ଏମିତି କରିଥିଲେ।
ତଥାପି, ପରଦିନ ଅର୍ଥାତ୍ ଅଗଷ୍ଟ ୧୪ ରେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ମନେ ପକାଇଲେ ଯେ ଛାତରେ ଏକ ସିସିଟିଭି କ୍ୟାମେରା ଲଗାଯାଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ସେ ସେହି କ୍ୟାମେରାକୁ ଭା-ଙ୍ଗି ଦେଇଥିଲେ। ଏହା ପରେ ସେ ଶାଶଙ୍କ ଏବଂ ସାର୍ଥକଙ୍କୁ ମା ଏବଂ ଜେଜେମାଙ୍କ ବିଷୟରେ ମି-ଛ କହିବା ଜାରି ରଖିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା ଯେ ସେ ଲୁ-ଟ୍ ହୋଇଥିବା ଟଙ୍କା ଅଳଙ୍କାରରୁ ଋଣ କରିଥିବା ପାଞ୍ଚ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ସୁଜି ଦେବେ।କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ଯୋଜନା ସଫଳ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ।କିଛି ଟଙ୍କା ପାଇଁ ସେ ଦୁଇଜଣ ନି-ରୀହ ମହିଳାଙ୍କୁ ହ-ତ୍ୟା କରି ବନ୍ଧୁତାକୁ ହ-ତ୍ୟା କରିଦେଲେ।
